Ik ga terug naar woensdag 18 april 2018. Het is een dag die ik me tot in de kleinste details kan herinneren. Ik weet nog precies wat voor weer het was, waar ik was toen ik het telefoontje kreeg, hoe ik naar de huisartsenpraktijk fietste, wat ik dacht, hoe ik me voelde, …
Op 18 april ’18 was het stralend mooi weer. De zon scheen volop en het was 26 graden, ongekend warm voor de tijd van het jaar. De lente was in volle hevigheid losgebarsten. Ik kwam net weer thuis na een heerlijke wandeling door de bossen met de frisse nieuwe blaadjes. Ik werd gebeld door mijn huisarts. Ik hoorde het meteen aan haar stem. Ik hoorde toen wat ik eigenlijk al ‘wist’. Ze hadden de uitslagen van de onderzoeken en het was niet goed. Ik had borstkanker. Het is alweer twee jaar geleden en tegelijkertijd nog maar twee jaar geleden, want wat kan er veel gebeuren in twee jaar.
Toen een vriendin ernaar vroeg wat die dag voor mij betekende, drong tot me door dat dit een hele belangrijke dag in mijn leven is geweest. Een telefoontje dat mijn leven op slag veranderde. Je zou misschien denken dat ik wilde dat het nooit gebeurd was? Of dat ik dacht waarom mij dit nou moest overkomen? Of dat ik al genoeg op mijn bordje had gehad…?
Maar nee. Deze dingen heb ik nooit gedacht. Wie mij wat beter kent, weet dat ik geen slachtoffer ben van wat me is overkomen. Sterker nog, ik ben ervan overtuigd dat niets voor niets gebeurd, dat de juiste dingen op het juiste moment op mijn pad komen en dat ik bepaalde dingen meemaak om er vervolgens van te kunnen leren en door te kunnen groeien.
“Een tegenslag kan een keerpunt in je leven zijn.”
De diagnose was in een zeker opzicht shockerend voor me, omdat ik dacht dat ik zo bewust en gezond leefde. Maar als ik terugkijk besef ik me hoeveel deze ‘wake up call’ voor me heeft betekend. Ik heb mijn visie op gezondheid volledig herzien en ik ontdekte dat deze diagnose heel kloppend was. Ik begreep opeens wat de onderliggende oorzaak was. Ik had mijn trauma’s niet verwerkt, deze heftige emoties waren vast komen te zitten in mijn lichaam. Dat heeft eerst tot een blokkade gezorgd, de energie kon niet meer stromen en uiteindelijk heeft het me ziek gemaakt.
Daarom ben ik er zo ongelofelijk van overtuigd dat er een holistische aanpak (totaal aanpak) nodig is om te kunnen genezen: op fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel gebied. Als je alleen fysiek geneest, kan je in mijn ogen niet compleet genezen. (Dan is het meer symptoombestrijding in plaats van op een diep niveau genezen door de ‘ziekte’ bij de wortel aan te pakken).
Hoewel ik eerder al wel eens heb gedacht dat ik al ‘klaar’ was met het verwerken van mijn trauma’s, moest ik nu mijn mening herzien. Ik wilde er wel klaar mee zijn, maar dat was mijn ego. In werkelijkheid was ik er totaal nog niet klaar mee. Alle stress, verdriet en pijn zat nog in mijn lichaam.
Opeens begreep ik het. Je kunt niet genezen als je ‘het kwaad bestrijd’. Je kunt alleen maar liefdevol genezen. Je hebt liefde, compassie en een ‘positive outlook on life’ nodig. Bovenal is het van groot belang dat je gelooft dat je kunt genezen. Dat geeft je de kracht en het vertrouwen die je nodig hebt in het proces daarnaartoe. Dat geeft je perspectief voor de toekomst.
Het proces heeft me inzichten gegeven, de puzzelstukjes in het grotere geheel. Daarom heb ik na mijn genezing mijn methode verder kunnen aanvullen en verdiepen vanuit een holistisch perspectief. Op grote lijnen:
- Fysiek: op diepere lagen genezen, lief zijn voor je lichaam, gezonde voeding die bij jou past, goede balans tussen inspanning en ontspanning, voldoende beweging, de kracht van onze vrouwelijke natuur en de natuurlijke cyclus.
- Mentaal: het ‘herprogrammeren’ van je brein door visualisatie oefeningen, werken met affirmaties en het vervangen van je ‘belemmerende overtuigingen’ door positieve, opbouwende gedachten. Rust in je hoofd (geen gekwetter), van je hoofd weer in je lijf komen. De omgang met stress, angst en onzekerheid.
- Emotioneel: leren omgaan met je emoties, herkennen waar je de emoties in je lichaam voelt, wat ze je willen vertellen, de diepere betekenis ontdekken en ze ‘omarmen’ in plaats van wegdrukken. Emoties zijn de fluisteringen van je Ziel, ze leren herkennen als de wegwijzers in je leven.
- Spiritueel: herinneren wie jij in de kern bent, namelijk ‘een spiritueel wezen geïncarneerd in een fysiek lichaam’, je eigen waarheid ontdekken, contact kunnen maken met je gidsen en begeleiders, je verbinden met jouw ‘hoger zelf’, leven volgens de natuurlijke cyclus van het leven, ervaren dat alles met elkaar in verbinding staat.
Onderliggend is het belangrijk om naar de ‘oorzaak’ te gaan. ‘Het probleem’ is zelden het probleem. Pas als je weet wat de oorzaak is en deze diepgaand en duurzaam kan oplossen, kan je een nieuw fundament bouwen. Het is een proces om te ontdekken wie je in de basis bent. Dat geeft herkenning en een gevoel van thuiskomen. Je ‘herinnert’ je weer wie je bent, wat voor jou in jouw leven belangrijk is en wat klopt voor jou. Dat je vergeeft wat vergeving nodig heeft. Dat je weer vertrouwen krijgt in jezelf, jouw talenten en jouw unieke waarden.
De kracht zit hem in de rituelen die je helpen ter ondersteuning in je proces. Het stap voor stap bewegen richting jouw doel. Het ervaren dat het leven moeiteloos kan zijn en dat je vanuit flow kan leven. Je ervaart vertrouwen, innerlijke rust, vrijheid en bescherming. Jij ‘weet’ dat het klopt!
De schoonheid zit in het proces, maar niet als we vast komen te zitten in ons proces. Daar zit meteen ook de ‘bottleneck’. Het is een bumpy road. Het gaat met ups & downs, drie stappen vooruit en twee achteruit. We raken ontmoedigd. We zien dan geen perspectief op een oplossing meer. We komen terecht in ons overlevingsmechanisme en we raken verstrikt in onze oude patronen. Deze automatische patronen zijn diep geworteld en we zijn ons er niet of nauwelijks van bewust. Daarom zijn die patronen ook zo moeilijk te doorbreken.
I know! Ik kom uit een familie van wetenschappers. Ik ben mentaal ijzersterk, maar het ‘mentale’ is bij mij zo goed ontwikkeld dat het alles overschreeuwde. Ik drukte mijn emoties weg, negeerde signalen van mijn lichaam en luisterde niet naar mijn intuïtie. Ik was een kei in relativeren of beredeneren. Het moest wel wetenschappelijk onderbouwd kunnen worden. Het is een heel mooie kwaliteit om kritisch en onderzoekend te zijn, totdat je door een ingrijpende gebeurtenis terecht komt in een overlevingsmechanisme. Bij mij was dat het verlies van mijn eerste kindje. Ik kon niet meer bij mijn gevoel, had geen contact met mijn lichaam, werkte op wilskracht en ik zocht bevestiging en waardering buiten mezelf. Na mijn diagnose ontdekte ik dat ik heel veel stress in mijn lichaam voelde. Ik wist nauwelijks meer hoe het voelde om helemaal ontspannen te zijn.
Pas veel later kon ik mijn patronen herkennen en leren ze te doorbreken. Ik heb inmiddels veel coaches, healers en adviseurs bezocht. Mensen die mij erbij konden helpen. En elke keer was ik weer blij verrast dat precies de juiste persoon, het juiste inzicht of het juiste hulpmiddel op het juiste moment op mijn pad kwam. Het was zo’n enorme verrijking. Ze lieten me inzien wat ik niet meer zag. Ze hielpen me om mijn eigen pad te lopen.
Heb jij nou het gevoel of ‘weet’ je dat er iets niet klopt in je leven? Wil je verantwoordelijkheid nemen voor jouw leven en jouw geluk? Weet dan dat het kan, dat je niet hoeft te wachten op de volgende ‘wake up call’, maar ook nu kunt leren om weer helemaal in contact te komen met jezelf, jouw waarheid, jouw ziel en jouw verlangens.
Ik kan je begeleiden in jouw proces. Je de stappen en de tools geven, waarmee jij het zelf kunt doen. Je aanmoedigen als je het even niet meer weet. Je het vertrouwen geven als je verstrikt dreigt te raken in oude overtuigingen. Je helpen om te helen op diepere lagen. Je de weg wijzen naar jouw UNIEKE TALENT. Je laten ervaren dat jij goud in handen hebt als je je bevrijd van jouw blokkades en vastgezette emoties.… Ben je klaar om aan dit wonderlijke proces te beginnen? Laat me weten als je wilt verkennen of wij bij elkaar passen!
Leef voluit, het leven van je dromen. Niet ondanks wat je hebt meegemaakt, maar dankzij!
Kiki